Lost and found

Co za dzień!

Nic nie było, jak miało być, do tego zguby, stracone przesyłki i jeszcze samodzielne koszenie. Człowiek ze wsi umówiony od tygodnia na dzisiejsze koszenie, wcale się nie pojawił. 

Ale po kolei.

Najpierw, zaraz po przyjeździe do Borkowa machnęłam ręką odrzucając przekwitły pąk irysa. Niestety razem z pąkiem poleciała w trawy moja afrykańska bransoleta z unikalnych paciorków, ręcznie zdobionych w glinie, wypalanych, no nie ma takich drugich. Nie jej wartość ma znaczenie, tylko jej uroda. Szukałam w trawie, skosiłam to miejsce , wygrabiłam i nic. Nie ma. 

Zaraz potem okazało się, że Pan od koszenia ma inne plany na dzisiaj. Jeszcze wczoraj potwierdzałam, że będzie. Widać praca i zarobek nie są ważne.

No to kosiłam sama cały dzień, grabiłam, zbierałam trawę. Oczywiście dałam radę tylko jednej części działki, teraz czeka mnie znowu kilka kolejnych dni koszenia, by ogarnąć całość.

Są zalety własnego koszenia - zostawiam fajne kępy traw, albo ciekawsze okazy roślin.

Skosiłam kawałek po lewej stronie. Widać czeremchy, kaliny, słoneczniczki. Po prawej nadal falują trawy wysokie ;-)

Kiedy już miałam odjeżdżać spojrzałam w stronę kępy pokrzyw za ogrodzeniem. Zobaczyłam coś brązowego. To była moja bransoleta! 

Potem, już w domu pognałam odebrać od naszych portierów paczki zostawione przez kuriera. Tej z pergolami do róż na Młociny, nigdzie nie było. Kurier miał albo zostawić u portierów, albo po prostu pod drzwiami. Założyłam, że ktoś sobie paczkę zabrał. Po godzinie przyszedł mail, że kurier jednak oddał paczkę do magazynu.

Ma być jutro ;-)

Na koniec dnia przekonałam moja Panią Dziekan, by pozwoliła mi odejść z pracy. Wcześniej wzmianki o mojej rezygnacji były raczej mało skuteczne.

Od września pracuję tylko 2 dni, a nie 4 i to jest właściwa proporcja czasu pracy do czasu wolnego dla 68-letniej emerytki z dwoma ogrodami!