Tulipany głównie ;-)

Miałam parę lat przerwy w sadzeniu jakichkolwiek cebulowych. 

Wysiłek i koszty wkładane, by wiosną ogród był kolorowy, okazywały się coraz mniej owocne, a zanikanie kompletne krokusów, szafirków czy narcyzów doprowadziło do tego, że na parę lat przestałam nawet próbować. 

Wprawdzie jakieś wiosenne kwitnienie było, w kilku miejscach co roku pojawiały się całkiem ładne kępy tulipanów i to mi wystarczało. To oczywiście jest opis sytuacji w warszawskim ogrodzie.

Parę dni temu dopadła mnie myśl, by sprawdzić jak cebulowe będą żyć w Borkowie, a wizja kolorowego wiosną wiejskiego ogrodu zaowocowała zakupem ponad setki cebulek, tulipanów głównie, choć i narcyzy też są.

Ja wiem, sto cebulek to nic na taki areał, ale od czegoś trzeba zacząć. Zobaczę jaki będzie efekt wiosną 2020 ;-) Chyba najbardziej cieszę się na te botaniczne maluchy. Turkestanica mają bardzo pozytywne opisy, takie z własnego doświadczenia. Mają nie tylko nie znikać, ale wręcz odwrotnie mnożyć się systematycznie, chociaż bez przesady.

Czarne tulipany Ronaldo miałam, w pierwszym roku były spektakularne, cudne duże i mocne okazy, ale w kolejnym był chyba z jeden i marniutki. Tak więc na wieloletnie cieszenie się tulipanami wcale się nie nastawiam.

Na razie cebule jeszcze nieposadzone. Byłam parokrotnie w ostatnim tygodniu, ale uznałam, że jest za ciepło, za sucho, poza tym są pilniejsze prace porządkowe póki sucho i w miarę ciepło.  Z sadzeniem cebul poczekam do bardziej mokrej pogody.

Porządki w toku, strach czy zdążę, a tyle jeszcze chciałabym zrobić. A od listopadowego święta 11. raczej już koniec z ogrodem.

Obym jutro miała dobry dzień do pracy. Czasem po prostu dopada mnie leń :-)