Prace drogowe zakontraktowane!

Niestety! 

Moje wcześniejsze pomysły, że z łopatą pokonam zniszczenia zrobione przez dziki, musiały ulec zmianie w konfrontacji z rzeczywistością. 

Skala zniszczeń i kompletny brak dojazdu zaowocowały telefonem do miejscowego speca od nawierzchni i już po godzinie rozmów i negocjacji oraz sporej dziurze w finansach mamy plan. 

Pan Karol zwozi gruz ceglany i prasuje mi dojazd na czerwono ;-)

No bo co tu innego można zrobić?  

Mój samochód daleko w tle, u sąsiada, ale nie chciałam ryzykować. Dziury na pół metra, do tego to wszystko nadal bardzo mokre.

Ceglany gruz to z jednej strony najtańsza wersja wypełnienia tych dziur, a z drugiej strony to naturalny materiał. Po utwardzeniu dziki tego nie rusza. Przynajmniej taki jest plan.

A na działce woda nadal wysoko - to mnie nie dziwi, bo tak jest co roku. Od kwietnia do stycznia za to jest sucho, więc te lutowo-marcowe potopy mnie nie martwią. 

Do tego miejsce pod dom suchuteńkie! Pomimo jednak znacznie wyższej wody w tym roku.

U sąsiada podobnie

W strumieniach pełno

Tablica bez zmian ;-))) tylko mokra

Ul pięknie odbija się w rozlewiskach, ale stoi na suchym!

Plaża bez zmian

Na skarpie derenie czas ciąć, ale zimnica dzisiaj taka, że poza ustaleniem robot drogowych uciekłam do domu.

Wracając zastanawiałam się, jak to jest, że kawałek podmokłej łąki ma taką magnetyczną siłę angażowania mnie w każdą walkę o jej kształt, o to by jednak była moim kawałkiem miejsca na tej planecie. 

Tu nic mi nie straszne, nawet 'dobra zmiana' a jutro - wierze w to głęboko - Europa sprawi mi prezent.

Dawno już na niczym nie zależało mi tak bardzo ...