No chyba jest ładnie ;-)

Mnie się coraz bardziej podoba i mam wrażenie, że idę w dobrym kierunku. Trochę natury, trochę moich ingerencji, ale razem zaczyna to współistnieć.

Koszenie z pasem łąki wzdłuż ścieżek wydaje się udanym pomysłem

Kwiaty i inne ciekawe rośliny łąkowe i tak wyrastają najliczniej właśnie wzdłuż ścieżki, bo to okresowo jest strumień - jak ostatnio -  i tu jest najwięcej wilgoci. Mam tu nie tylko kwiaty, ale też olsze i byliny, jak np. sadziec.

Rabaty wpisane w łąkowe otoczenie

Albo łączenie  moich nasadzeń - pęcherznice, tawuły z wierzbami samosiejkami. Z dodatkiem wybranych traw i oczywiście opaską łąki nad stawem.

Pod gankiem jest mix wszystkiego. Pod bzem niezapominajka, rozmaryn rodgersja pierzasta, runianka variegata, dalej żurawki, hosty. bodziszki, a wszystko pod obielą. No ale to prawie jak ogródek domowy ;-)

 

Coraz bliżej ideału. Mojego ;-) 

Olchowy zakątek. Te stare są w tle. Mają po 30+ lat. Te moje posadzone przed płotem mają 5 lat. Po lewej samosiejka ma 4 lata. To mój widok z okna nad rzeczkę i bardzo go lubię.

Dla dokumentacji - czerwone dęby co je mróz zniszczył, odżyły i zdrowo rosną.

Bodziszek oksfordzki wbrew nazwie ;-) czuje się świetnie w Borkowie. Ma cudne kwiaty, ale w dzisiejszym słońcu nie udało mi się ich dobrze pokazać.

 

Nachyłek z tej samej szkółki będzie zaraz kwitł! Ten pierwszy posadzony z kapersów nawet nie ma pąków, ale może to inna odmiana.

W poniedziałek obróbka skarpy i trudnych miejsc kosą. Ta idea łączenia natury i mnie ;-) , to niestety sporo zabawy z trawami i nie tylko. Ale dopóki nie zwątpię, mam motywację, a siły wykrzesam ;-)